تا اینکه کرامت اعزام نبوت از طرف خدای سبحان به حضرت محمد (ص) رسید.نهاد اصلی وجود او را از بهترین معادن استخراج کرد،ونهال وجود او را در اصیل ترین و عزیز ترین سرزمینها کاشت و آبیاری کرد. او را از همان درختی که دیگر پیامبران و امینان خود را از آن آفرید بوجود آورد، که عترت او بهترین عترتها و خاندانش بهترین خاندانها و درخت وجودش از بهترین درختان است،در حرم امن خدا رویید و در آغوش خانواده کریمی بزرگ شد،شاخه های بلند آن سر به آسمان کشیده که دست کسی به میوه آن نمیرسید.پس، پیامبر پیشوای پرهیزکاران و وسیله بینایی هدایت خواهان است.چراغی با نور درخشان و ستاره ای فروزان و شعله ای با برقهای خیره کننده و تابان است.راه و رسم او با اعتدال و روش زندگی او صحیح و پایدار و سخنانش روشنگر حق و باطل و حکم او عادلانه است.خدا او را زمانی مبعوث فرمود، که با زمان پیامبران گذشته فاصله طولانی داشت.و مردم از نیکوکاری فاصله گرفته و امتها به جهل و نادانی گرفتار شده بودند.(نهج البلاغه/خطبه 94)
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
